Berichtje uit de Kimberley!

He lieve allemaal!

Eindelijk weer eens via de website een berichtje! Ik heb namelijk foto's te laten zien!! Jullie kunnen nu zien waar steve en ik voor aardig wat maanden zijn.
Jullie hebben al het een en ander gehoord van mij via de email dus ik hoef niet het hele verhaal te vertellen. Steve en ik zijn beide nog steeds heel hard aan het werk! Steve op zijn tour en ik op de camping Ungolan! Het is moeilijk uit te leggen waar ik ben maar de beste manier is, stel je de rimboe voor op een programma op Discovery channel.....in zo'n plek ben ik nu en werk ik. Ik heb mijn eigen 'huisje' een grote tent die ik inmiddels heb behangen met foto's en kaarten en ik heb gezellige kaarsjes neergezet etc.
Het opzetten van de camping is nu eindelijk na 5 weken zo goed als klaar en we hebben de eerste tourgroepen ontvangen! De wegen waren nog steeds onbegaanbaar vanwege enorme overstromingen die heel normaal zijn hier in het natte seizoen. Het waterniveau is over het algemaal 7 meter hoger dan in het droge seizoen waar we nu in zitten. Jullie begrijpen wat dat met de ongeasfalteerde rode woesteinwegen kan doen. Dit betekende dat de mensen met kleine vliegtuigjes op de airstrip werden afgeleverd en dat wij van de camping met de grote truck ze daar ophaalde. Op deze manier konden de mensen toch naar de Mitchell Falls. Het was zo'n fijne verandering om eindelijk mensen te ontvangen en wat zijn het ontzettende lieve mensen!!!!! Allemaal zo dankbaar en ze waarderen alles wat je doet, zijn geinteresseerd en gewoon ontzettend leuk en aardig!! Ik genoot en geniet daar echt van! HEt is desondanks echt heel druk en ik maak lange dagen. Van 5.00u tot 8.30 nagenoeg nonstop. Ik probeer er altijd nog even een half uurtje zwemmen tussen te proppen in de mooie natuurlijk waterhole waar mijn vissen en spinnen m'n vrienden zijn! Het is echt en prachtige plek!
De sfeer met mijn collega's is echt goed behalve met mijn baas die echt een zak is. Een man die geen gevoel heeft voor mensen en samenwerking. Ik heb het daar eerlijk gezegd wel moeilijk mee. Hij is in conflict geraakt met mijn collega en was heel respectloos naar haar en prompt 2 weken later hetzelfde naar mij. Ik was met stomheid geslagen en natuurlijk even ondersteboven vanwege zijn houding en gedrag naar mij. Ik wilde eiogenlijk m'n spullen pakken. Na 3 dagen boos te hebben rondgelopen heb ik geprobeerd het om te draaien en hem een brief geschreven. Dit hielp mij vooral maar het verder weinig verandering gebracht in hem en hij heeft er verder ook niet op gereageerd (zegt genoeg)Wat even een teleurstelling was dat Steve helaas niet naar de camping kon komen omdat het bedrijf zijn route noodzakelijk veranderd had dus het idee dat we elkaar na 3/4 weken eindelijk zouden zien ging niet door. Even slikken maar knop om. Steve zou dagen vrij hebben in Broome en ik heb weten te regelen dat ik die dagen ook in Broome kon zijn en daar ben ik nu!! Steve en ik hebben 3 dagen samen vrij gehad met "vrij" tussen haakjes. Het werk stopt niet als Steve thuis komt dus in de dagen staat veel alsnog in het teken van afronding en voorbereiden voor de volgende tour!Maar dat neemt niet weg dat we heel gelukkig waren elkaar weer te zien!!!! Vandaag is zijn laatste vrije dag helaas en dan weer de hort op. Het was voor mij ook even heel goed om na aardig wat weken op een mooie maar geisoleerde plek te zijn geweest te genieten van Broome en het feit dat ik gewoon naar de supermarkt kon! En ik heb een beslissing gemaakt met betrekking tot m'n werk. Ik heb besloten dat ik een transfer naar een andere camping wil, een camping met een fijnere werksfeer, ook een prachtige omgeving en dichterbij Kununura, een plaatsje waar ik naar toe kan als ik vrij ben. Je moet daar ook heen vliegen maar dat is goedkoop en je bent er snel. Op de camping waar ik nu ben zit ik veel verder weg van alles en als ik een week vrij ben ben ik heel gelimiteerd in m'n mogelijkheden. Het voelt goed dat ik nu deze beslissing heb gemaakt want ik voel dat ik beter verdien dan zo'n sfeer vanwege de manager. Ik moet hier met m'n baas over praten maar ik ga er vanuit dat het mogelijk is want ze hebben tekort aan mensen op die plek. Even pauze is goed om te voelen wat je wil. Ik moet zeggen dat het werk hier een situatie blijft met verrassingen en uitdagingen gecombineerd met het genieten van een fantastisch omgeving. Jullie zullen dit op de foto's zien. De luchtfoto's heeft Steve gemaakt vanuit de helicopter tijdens zijn tour en de Aboriginal art hebben we samen bewonderd tijdens onze training in het gebied. Ik vind het echt leuk dat jullie nu eindelijk een beter beeld krijgen dus veel kijk plezier!!
Dit was het wel voor nu.
Ik hoop dat het met iedereen goed gaat en ik hou jullie op de hoogte van alle ontwikkelingen!!

Heel veel liefs van Steve en mij!! XX