Bericht vanuit Peru!!!

Hallo lieve allemaal,

Genieten jullie van de wereldkampioenschappen?!!!! Wij wel!!!!!!!!! Hier in Cusco kijken we bijna lle wedstrijden op een groot scherm!!!! Net terug van Nederland- d´ivoir (of zoiets) 2-1, pffff kiele kiele hoor!!!! Maar ik moet zeggen erg leuk om dit te volgen in Zuid-Amerika want het leeft hier heel erg!!!

Het is alweer een tijdje geleden en eerlijk gezegd weet ik niet goed waar ik moet beginnen. WE hebben al weer zoveel nieuwe dingen gezien, ervaren en meegemaakt dat het lastig is om dat allemaal weer op een goede manier te verwoorden maar ik ga het proberen!!

Zoals jullie weten zijn we naar een eiland, Isla del Sol, oftewel het eiland van de zon geweest in het meer ´Lake Titicaca´ geweest. Dit was nog in Bolivia. Dit eiland heeft een mooie legende want de Bolivianen geloven dat daar de eerste mensen zijn ontstaan! Het was heel erg mooi en rustig en daarom hebben daar genoten van een relaxe 2 dagen. We hebben een tochtje gemaakt door de plaatselijke oude, uit de vorige eeuw, dorpjes daar en wat zijn de mensen vriendelijk!! Allemaal willen ze even kletsen en ik heb weer een paar mooie foto's van 2 prachtige kleine meisjes!!! Een uitvergroting waard!!!!! Deze twee meisjes waren aan het spelen bij een stroompje en ben bij ze gaan zitten, heb ze een lekker crackertje gegeven waar ze heel verlegen zachtjes om vroegen en Steve heeft foto's gemaakt. Zulke schatjes. Verder zie je daar prachtige baaitjes en strandjes met in de verte de hoge witte besneeuwde toppen, heel erg mooi!! We hebben 2 nachten op het eiland doorgebracht, gewoon even pauze gehouden. We deelden de hostel met 4 ontzettend aardige mensen. Steve heeft met 1 man als broers zitten praten en daarna kwamen we elkaar nog meerder malen tegen en elke keer een knuffel midden op straat, echt mooi. Dat is sowieso de ervaring die we hebben met andere reizigers. Je bent heel snel heel open met elkaar en je deelt heel veel persoonlijke dingen, ervaringen, levensverhalen met elkaar en dat maakt korte contacten heel bijzonder en intens.
Na genoten te hebben van de natuur en rust terug met de boot naar Copacabana.
Daar hebben we getuige mogen zijn van een local voetbaltoernooi tussen vrouwen!! Dit doen ze daar elk jaar naar aanleiding van moederdag! Dit was heel erg grappig! Stel je eens voor, de vrouwen in hun traditionele jurken mer daar overheen een rood sportshirt! En hard tegen hard hoor!!! De traditioneel geklede mannen en vrouwen op de tribune, echt een andere ervaring! En een uur later zaten we in de kroeg met allemaal Engelsen de Championslegea finale te kijken tussen Arsenal en Barcelona geloof ik... Dus van het locale voetbal toernooi ineens naar het wereldvoetbal, een leuk contrast!
Helaas ben ik in Copacabana ziek geworden. Waarschijnlijk op het eiland iets gegeten wat met locaal water was gewassen en daar kunnen onze wsterse magen niet tegen. Dat heb ik ik gemerkt! 3 dagen niks gegeten!!! Een ontzettend virus heeft me toen kilo's doen afvallen. Ik kon niks verdragen, m'n buik begon direct te protesteren. Slap en 0.00 energie dus dat was iets minder. Als ik een heuveltje op liep was ik al doodop. Ik kon me op dat moment ook niet meer voorstelllen dat de week daarvoor ik nog 12 passen over ben geklommen!!! Steve heeft heeeel goed voor mij gezorgt dus dat was fijn. Inmiddels ben ik weer helemaal de oude en heb energie voor 10. Die kans gelijk genomen om naar de AMAZONE van Bolivia te gaan...Op naar de jungle!!! En jullie willen het niet geloven...om naar het plaatsje Rurrenbaque te gaan moesten we terug naar La PAz (dat was niet zo erg) maar we moesten weer met dezelfde bus over ´The worlds most dangerous road´!!!!!! Dit hadden we ons niet gerealiseerd. Er was echt geen andere manier om daar naar toe te gaan!!! We hebben zelfs getwijfeld om naar de jungle te gaan omdat we wel ons portie hadden gehad. Maar de jungle wil je ook niet missen dus jullie begrijpen het...we zijn toch gegaan!!
Met een knoop in ons buik weer de bus in. Deze keer hadden we een wat oudere man als chauffeur en dat gaf me meer vertrouwen, iemand met misschien meer verantwoordlijkheidsgevoel. We zijn direct naast de man gaan zitten zodat we precies konden volgen hoe hij stuurde en we rechtdoor konden kijken i.p.v naast ons de 2 km diepte in. Vlak voor de enge weg sloeg de man een kruis....wat de reden daarvan was... Maar 1 geluk, het weer was deze keer helder en dat maakte het iets minder eng! We hebben hand in hand gezeten met zweet er tussen, hi hi tot het eind maar we hebben het weer overleefd! Al hebben we onszelf wel een beetje voor gek verklaard! Maar het was het allemaal waard! Van de hoge bergen ineens in een warm en plakkerig klimaat, veel muggen dus trouw onze malaria tabletten ingenomen en ons ingespoten met heel veel Deet. Wat een gave ervaring hebben we weer gehad. We hebben een tour gedaan
waar je het meeste wildlife ziet!! En dat hebben we gemerkt!!
WE konden ons alleen voortbewegen met een bootje en overal waar we keken waren krokodillen, schildpadden, pink river dolfijnen en natuurlijk veel apen en prachtige vogels. We konden zwemmen met de dolfijnen maar dat was wel wat eng want waar je keek waren ook krokodillen.....Het schijnt dat de dolfijnen je beschermen tegen de krokodillen. De krokodillen vallen je niet aan zolang er dolfijnen bij je zijn. Ik heb het niet gedurfd maar een paar anderen deden het wel. Steve heeft vanuit zijn ervaring als gids in de jungle andere verhalen. Dat krokodillen je wel aanvallen en dat je wat dat betreft niet blindelings kunt vertrouwen op de dolfijnen. Ik heb gewoon genoten van naar ze te kijken! In de nacht sliepen we in een grote hut met de andere mensen van onze tour en we hoorden de meest interessante geluiden. Grote apen die enorme brulgeluiden maken om hun territorium te bewaken. En het is zo apart om in de ochtend in je hangmatje te liggen en om je heen de krokodillen te zien. Echt een andere ervaring dan artis hoor!!!
WE zijn ook nog op Anaconda jacht geweest maar helaas geen geluk! Ook nog gaan vissen voor piranhas en 3 gevangen en opgegeten. De laatste dag ook genoten van een prachtige zonsopgang over de mistvlarden van de jungle!!!! Echt een andere zonsopgang dan alle anderen die ik heb gezien!! Verder zijn we nog in het donker de rivier op gegaan in de avond op zoek naar rode krokodillenogen. Dat was echt gaaf!! Met een zaklamp in de boot en continu zag je rode ogen oplichten in het water!! En dan dat enorme geluid van die grote apen, echt zo gaaf!!!
Na deze onvergetelijke tocht deze keer naar La Paz gevlogen i.p.v met de bus! En vandaar naar PERU!!!! Puno was onze eerste bestemming, ook een plaatsje aan Lake Titicaca! Maar wat je daar hebt heb je in Bolivia weer niet, de drijvende rieteilanden!! Het woord zegt het al, dit zijn eilanden van riet die de mensen zelf hebben gemaakt. Dit doen ze door stukken riet ver onder het water, dus met de kleigrond er aan vast, af te snijden. Dit doen ze met heel veel stukken riet en al die stukken bindern ze aan elkaar vast. Je begrijpt dat doordat het riet en kleigrond afgesneden is, het niet meer aan de bodem vast ziet en dat maakt deze eilanden echt drijvend!!! Ze maken ook boten van riet met een interessante vorm!! (Alles kunnen jullie weer op de foto{s zien!!)
De mensen leven daar zeer traditioneel al zijn ze nu ook meer en meer gericht op toeristen die hun eilanden komen bezoeken. Desondanks heel mooi om te zien!!! Daarna zijn we met een bootje naar het eiland Armantani geweest waar we 1 nacht hebben gelogeerd bij een local familie! Dit was heel mooi. We hebben echt bij hun in hun simpele kleihuisje geslapen en ze hebben traditioneel voor ons gekookt. Ook dit was simpel maar met veel ´warmte´ (vanuit de mensen) klaargemaakt. In de avond zaten we in hun ´woonkamer´, een andere hele kleine ruimte met de moeder en de 2 zonen. Een grote pot met rijst en wat groenten en dat is echt alles wat ze hebben.
We vroegen tijdens het eten naar de leeftijd van de man en de vrouw, beide 32. Hun oudste zoon was 17.....reken jullie zelf maar uit hou oud de mensen waren toen ze hun eerste kind kregen...Tja, heel anders dan wat wij gewend zijn met onze geboorteplanning en carieres! Het was mooi om 1 dag bij deze familie te zijn en opnieuw weer te waarderen hoe lux wij het toch hebben!
Vanuit Puno naar Arequipa, een plaats vlak bij de beroemde Colca Canyon!!! Deze Canyon is de diepste ter wereld schijnt. Onze eerste dag in Arequipa was erg interessant!!!! Die dag vonden er in Peru de verkiezingen plaats voor een nieuwe president!! Midden op Plaza des Armes in Arequipa vond er een grote demonstratie plaats tussen twee groepen mensen die voor 2 verschillende presidenten waren!!! Heel veel behoorlijk bewapende politie met van die schermen en helmen op straat om de orde te bewaren en de 2 groepen met hun vlaggen en grote borden met foto´s van de presidenten. Beiden waren tegen elkaar aan het demonstreren, zingen en schreeuwen. Ze liepen steeds rondjes over het plein en soms stonden ze tegenover elkaar! Wij zijn op een terras boven het plein gaan zitten om alles vanaf een veilige afstand te bekijken! Er zijn geen problemen ontstaan al werd het wel een beetje grillig na een tijdje.
De volgende dag met een bus nar Cobanaconda gegaan en vandaar 1400 meter afgedaald in de canyon waar je een prachtige oase hebt met palmbomen een paar hutten waar je kon slapen en waar je kon zwemmen in natuur zwembadje. Het water komt regelrecht uit de rotsen en is ongeveer 25 graden! I.p.v een 5 daagse trek waarvan de dagen 8-10 uur zijn met weinig water wat je dus uit de Rio moet meetillen, hebben we besloten te GENIETEN van de Canyon en 2 dagen in de oase te slapen en een side trip te doen naar een paar dorpjes die in de Canyon liggen! Zo gezegd zo gedaan. We hebben genoten van de oase en een mooie sidetrip naar de dorpjes gemaakt waar we leuk contact hadden met de locals! Ook de Canyon was prachtig! Weer zo anders dan wat we gezien hebben!! De groene Rio stroomt als een slang door de diepe Canyon! De laatste ochtend zijn we om 3.00u weer omhoog gaan klimmen uit de Canyon om de bus van 6.30 te halen die naar Mirador del Condor ging. EEn pittige klim van 1400m in het donker!! Halverwege de tocht zaten 2 vrouwtjes midden in het donker met kaarsen broodjes, cocathee en Incacola te vekopen!! Een paar broodjes gekocht en cocathee gedronken en toen de klim voortgezet! Om 6.00u waren we boven. Op naar de Mirador del Condor! We hebben een paar condors gezien maar ze waren te ver weg om echt een gevoel te krijgen. 1 was wel heel dichtbij en dat was heel gaaf! Nou hebben we in Patagonie veel condors van echt dichtbij gezien dus we weten wat het is. Later in de middag kwamen we weer in Arequipa aan. Daar hebben we iets heel bijzonders gezien!!!!!!! Junita, een incameisje die niet zo lang geleden gevonden is in de krater van de vulkaan Misty. Deze vulkaan kenmerkt Arequipa. Vanuit de stad heb je een heel mooi zicht op deze vulkaan. Het bijzondere van dit meisje is, dat ze geen mummie is maar zo goed bewaart is gebleven omdat ze altijd bevroren is geweest vanwege de sneeuw!!! En dat is een groot verschil met een mummie die helemaal gezalfd is etc en daarom goed blijft. De inca´s offerden vroeger kinderen aan de berggoden. De vulkaan was actief en door de offeringen hoopten ze de berggoden goed te stemmen zodat de vulkaan niet zou uitbartsen. Zo deden ze meer offeringen en rituelen maar de kinderoffers waren de grootste offers. Het waren speciale kinderen die wisten vanaf jongs af aan dat ze rond hun 13e geofferd zouden worden. Waarschijnlijk was dit ook voor de kinderen iets speciaals. De kinderen liepen in een lange bergtocht naar de top van de vulkaan, daar werden allerlei ritualen gedaan, vervolgens werden ze verdoofd met een drank, in slaap gebracht en vervolgens met een dodelijke klap op het hoofd om het leven gebracht. Dit gebeurde vaak tegelijkertijd met een meisje en een jongen voor de balans. Dit kunnen we ons moeilijk voorstellen maar de documentaire die we hebben gezien in het museum maakte veel helder en was erg indrukwekkend!! In dit museum hebben we Junita bewonderd!!! Ze wordt bewaard in een glazen kist wat ook een aantal graden onder nul is om haar in die bevroren staat te houden. Het was mooi en griezelig tegelijkertijd. Alles was nog zo in tact, haar haar, haar armen en handen. Het gezicht ziet er natuurlijk wel raar uit maar het is echt heel bijzonder en het maakt echt een indruk.
Na deze mooie en aparte ervaring en weer meer geleerd te hebben over de cultuur van de Inca´s op naar Cusco! Op dit moment is het een festivalperiode in Cusco dus we vallen met de neus in de boter!! WE zijn naar een bergplaatsje Colloriti geweest waar het festival op een hele traditionele wijze wordt gevierd!! Het feest gaat over dat de mensen geloven dat daar heel lang geleden eeen visioen van Jezus is gezien!! Veel Indianen vanuit Bolivia en Peru komen daar heen. De mensen lopen in een pelgrimstocht door de bergen naar dit plaatsje en bij elk kruis met een ´foto´van jezus stoppen ze en maken ze muziek. Echt waar...RIJEN mensen met vlaggen, muziek, mooie kleding. Mensen lopen of komen op een paard. Jong en oud, baby´s worden in de doeken meegedragen, kleine kinderen zitten op een paard. Wij hebben ook in deze rij mensen meegelopen in deze ´pelgrimstocht´!!! En ik kan jullie vertellen, dat is een hele mooie en aparte ervaring. Je bent echt compleet in een andere wereld!! Er wordt rituele dansen gedaan en op de laatste dag gaan ze na een kerkelijke mis de gletsjer op om een stuk ijs uit te hakken (heilig water) om mee naar huis te nemen. Het is een massaal feest en we hebben zelden zoveel traditionele mensen bij elkaar gezien!! De hele nacht door werd er gedanst en gefeest!! Na 1,5 dag waren we helemaal vol en verzadigd van alle indrukken. Het was heel mooi om een onderdeel van zo´n traditioneel feest te zijn geweest!! Daarna terug naar Cusco waar we de vriend van papa, Walter, zouden ontmoeten. Deze man doet al het ontwikkelingswerk voor HoPe(Holland-Peru)het bouwen van schooltjes, hoog in de bergen, het ontwikkelen van beter onderwijs etc. Ik denk dat de meeste mensen wel weten waar ik het over heb.
WE zijn gisteren met hem de bergen in gegaan en we hebben 2 schooltjes bezocht! Dit was zo´n bijzondere ervaring omdat je echt ver van de stad bent, ver van toeristen en alleen maar met de locals bent. Het is eerst 3 uur met de auto en dan nog 3 uur te voet voordat je de schooltjes bereikt. Ze hebben in dat gebied prachtige kleding, zo kleurrijk en zo anders!!! Het moment dat we de schooltjes bereikte rende de kinderen als vliegen op je af, zo enthousiast en aandoenlijk!!! Kinderen van alle leeftijden sommige op blote voetjes, soms vieze gezichtjes maar zo mooi!!!! Walter deelden potloden uit met puntenslijpers. En wat zijn ze daar blij mee en zo dankbaar!!! Daar kunnen sommige kinderen in Nederland wat van leren! Ze kennen daar geen playstation of allerlei andere computerspelletjes. De meeste zijn nog nooit in een stad geweest.
Steve en ik hebben zo leuk contact gehad met de kinderen, echt een bijzondere ervaring! Op de wef terug kwam er een jongetje naar ons toegerend met een doek vol aardappels. Dit was om samen met ons te eten. zo lief!! En eenmaal terug in de auto werden we onderweg uitgenodigd bij een vrouw met haar 6 kinderen om te komen eten. En daar zaten we dan in haar huisje van klei met weer aardappels en wat vis. Vervolgens vroeg ze ons het ieder een stuk haar van haar zoontje af te knippen. Dit is een traditie! Je knipt een stuk haar af en dan geef je haar 5 soles. Dus de schaar ging rond en iedereen heeft een stuk van het haar van het jongetje afgeknipt, heel apart. Bijzondere ervaringen kan ik wel zeggen!! Precies de ervaring die we willen krijgen in dit land. En ook heel bijzonder om op de plek te zijn waar mijn vader altijd zo passioneel over praat en met zijn school al jaren geld inzameld middels projecten waar de schooltjes van gebouwd kunnen worden. We hebben van het laatste project van een jaar geleden het resultaat mogen bewonderen in Chupani! Pap, dat de kinderen je hart hebben gestolen begrijpen we nu nog meer want ze hebben ook ons hart gestolen!!!!!!

Nou lieve mensen, ik ben helemaal vol in m´n hoofd van het schrijven van al onze belevenissen. Ik besef weer opnieuw hoeveel dat is in een relatief korte tijd, (maand)
We genieten van elke dag en soms besef je later pas wat je allemaal hebt gedaan en gezien. Ik vind het mooi om het jullie allemaal te vertellen en jullie een beetje een deel te maken van al onze belevenissen en ervaringen!

Voor nu weer een hele dikke kus voor jullie allemaal! XXXX

Ps: Er zijn veel foto´s....ik kon nauwelijks kiezen dus kijk er maar naar wanneer jullie echt de tijd hebben