Bericht van fam Overbeek en Egan vanuit Tasmanie!! - Reisverslag uit Hobart, Australië van Marieke en Steve Egan - WaarBenJij.nu Bericht van fam Overbeek en Egan vanuit Tasmanie!! - Reisverslag uit Hobart, Australië van Marieke en Steve Egan - WaarBenJij.nu

Bericht van fam Overbeek en Egan vanuit Tasmanie!!

Door: Steve en Marieke

Blijf op de hoogte en volg Marieke en Steve

12 Maart 2007 | Australië, Hobart

Hallo lieve allemaal!

Hoe gaat alles in het lente achtige Nederland!!! Ik blijf redelijk op de hoogte met het dagelijks beluisteren van Radio 538 en Edwin Evers in de ochtend!! Heerlijk dingen van thuis te horen en al het filenieuws wat ik nou niet mis.
Met ons gaat alles heel erg goed! Steve en ik kunnen bijna niet meer verliefd zijn en we zijn vaak een enorme eeneiege tweeling! Ik weet zeker dat iedereen om ons heen denkt dat we net samen zijn en ik moet dan lachen als ik me realiseer dat we dit jaar al weer 2 jaar getrouwd zijn. Ja, we zijn echt gelukkig samen en met ons leven hier op dit moment. Ik voel me gewoon heel erg thuis. Ik geniet enorm van ons huisje!! Het is zo leuk en knus en gezellig. Als we er samen zijn dan is het heerlijk maar ook als ik een paar daagjes alleen thuis ben, geniet ik! Ik werk natuurlijk ook alle dagen die Steve werkt dus die paar uurtjes in de ochtend of in de avond vind ik dan heerlijk om alleen te zijn, te lezen, filmpje te kijken of lekker in de zon in de tuin. Het sporten is nog steeds een dagelijkse bezigheid waar tijd in zit dus voordat je het weet is er weer een dag om. In het zwembad heb ik een hele leuke meid van een jaar of 32 denk ik ontmoet! Ze is Nederlands maar woont al 10 jaar in Australie. Ze was getrouwd met een Australier maar net gescheiden. Ze werkt in de sportschool boven het zwembad. We hadden een hele leuke klik en ze vroeg of ik zin had in een paar gratis lesjes in de sportschool....natuurlijk! Ik heb afgesproken met haar dat ik binnenkort naar haar toe kom na het zwemmen en dan mogelijk wat afspreken. Het is iemand waarvan ik voel dat we het heel gezellig kunnen hebben. Voor de rest heb ik veel contact met Elan, een jongen uit Israel die ook in het hostel werkt! Hij is een beetje als een broer voor me. En ook met Derek kan ik het heel goed vinden. Hij heeft zelf in hier in het hostel gewerkt. Hij ontving mij toen ik voor het eerst hier aankwam in Tasmanie. Hij woont in hostel. Hij is heel zorgzaam voor me. Met alles helpt hij me, geeft me advies, regelt dingen voor me. Een beetje een vader, hij is 53. Voor de rest geniet ik van mijn eigen tijd. Omdat het hostelwerk heel erg sociaal is, is het een lekker balans om thuis rust te hebben en lekker in je eentje te zijn. Ik geniet nog steeds van mijn werk in het hostel.Het is gewoon erg sociaal, leuk, elke dag anders omdat je steeds weer nieuwe mensen ontmoet met hun eigen verhalen! Veel organiseren en regelen blijft ook leuk! En de meeste mensen zijn blij..dat is echt een verademing!!!!!!!!!! Natuurlijk heb je ook wel eens verveldende mensen natuurlijk maar na ze te helpen lopen ze je kantoor uit en je hoeft er ook niks meer mee! Dat is echt lekker!! Dat is een fijne verandering! Het werk geeft me daardoor nu ook meer energie dan op de Open JEugd...ik mis het helemaal niet! Ik moet wel voor de winter weer ander werk zoeken want Janet heeft het hostel verkocht. Ik heb werk tot mei en dan stopt het. Maar ik heb al een ander idee en ben er mee bezig. De vriend van Janet (mijn bazin) heeft een State Cinema. Dat is de oudste zelfrunnende kleine bioscoop in Australie. Het is een klein bioscoopje met maar 2 zalen waar ze filmhuisfilms draaien en het heeft heel veel klasse!!! Het is klein en heel knus, mooi ingericht en je kunt er lekker eten, wijn drinken of lunchen en koffie drinken. Ze hebben een hele mooie wijnbar. Dus het is echt een avondje uit voor mensen om te eten en te drinken en dat te combineren met een mooie meestal buitenlandse (Spaans of zweedse) film. JE kunt het zien als een soort van exclusief filmhuis en restaurantje. Ik heb John al gevraagd voor werk en hij heeft gezegd dat hij me heel graag wil hebben. Hij heeft natuurlijk al mensen voor hem werken maar een paar gaan weer naar de universiteit dus moet even geduld hebben voor de eerste mogelijkheid voor mij. Hij wil me heel graag dus dat is een goed gevoel. Pap en mama hebben een week geleden daar ook lang gezeten en wijn gedronken. Ze hebben de hele avond met John en Janet gekletst en zij waren ook erg enthousiast en zagen me er al werken. We zullen zien! Steve geniet ook lekker van zijn werk en is gevraagd om guide manager te worden! Dus meer invloed in het bedrijf qua organisatie en het bedenken van verschillende tourmogelijkheden! Hij is geinteresseerd maar alleen als hij het kan blijven combineren met zelf ook echt gids in de natuur te zijn. Steve is namelijk geen kantoorman! Zijn baas en hij gaan binnenkort om de tafel. En ook daar heeft zich mogelijk een mogelijkheid zich opgedaan... Ik vertelde aan de werkpartner van Steve zijn baas dat ik op zoek ben naar ander werk en zij zei: Ooooh, dat is goed om te weten...." dus mogelijk zou dat ook nog een optie zijn. We werken natuurlijk geregeld al samen via het hostel dus wie weet... Allemaal goede dingen dus!
Mijn ouders zijn al weer 4 weken in Tasmanie en ook verliefd geworden op ons huisje en op Tasmanie!
Ze hebben al een een mooie tijd in de woestijn gehad op het vaste land, Alice Springs en Ayers Rock en nu genieten ze hier van alles en natuurlijk om tijd met elkaar te hebben! Ze kwamen aan hier in het hostel en het was heerlijk om elkaar weer te zien!! Na een weekje Hobart en een mooie tocht naar MT Wellington, de ena hoogste berg van Tasmanie die ik vanuit de achtertuin kan beklimmen (zie de foto's van de berg over de stad Hobart waar we wonen!!),hebben we met z'n vieren 3 dagen op een heerlijk onbewoond eilandje gezeten maar een uurtje van Hobart vandaan!! (van bussum naar Bloemendaal) Prachtige witte verlaten strandjes en prachtig regenwoud! En helemaal onbewoond was net niet....groepen kangaroes, echt FANTASTISCH!!! 3 mooie tochten gelopen en lekker in ons nakie de turqoise zee in! Daarna zijn ze zelf vertrokken met de combi langs de westkust. Ze hebben enorm genoten van de wilde en ongerepte pure natuur daar. Prachtig tropisch regenwoud, ruige bergen en meren en een hele dag lopen en niemand tegenkomen! Ze hebben ook wat leuke extraatjes gedaan gratis en voor niks omdat iedereen Steve kent en om die rede kregen ze een speciale behandeling. Gratis op een camping staan, of op van de quaterbikes scheuren door de duinen. Ze hoefden maar te zeggen: "We zijn de schoonouders van Steve...." en VIP behandeling, hi hi. Daar genoten ze wel van. Steve kwam ze ook nog tegen aan de westkust dus al die toeristen kwamen even een handje schudden, leuk he. Vervolgens kwamen ze in Launceston aan en ben ik ook met de bus daar heen gegegaan om tijd met de hele familie bij elkaar te hebben. Zo hebben we een avond lekker bij Steve z'n moeder gegeten en de dag erna ontbeten bij zijn vader, samen met Paul (steve's broer) HEt was heel leuk die ontmoeting voor het eerst met zijn vader! Hij greep ze vast en zei, jee, ik heb ineens 2 nieuwe vrienden bij me. Ook zijn we nog naar Paul's cafe gegaan en daar lekker op een terrasje gezeten. Ik ben in de namiddag weer terug gegaan omdat ik weer moest werken. Vanuit Launceston kwamen ze weer terug naar hobart en zijn we voor 4 dagen naar Bruni Island geweest, dat eiland waar Steve mij ten huwelijk heeft gevraagd! Ik heb ze het huisje laten zien waar DE VRAAG kwam en ze zagen het al helemaal voor zich! Het was speciaal om hun dat plekje te laten zien. We hebben 4 dagen genoten van al het moois daar! Het is leuk om op deze manier echt kwaliteittijd te hebben met elkaar en de mooie dingen van tasmanie met hun te delen. We hebben ze een bootrip kadoo gegeven, langs de prachtige kliffen, verlaten strandjes, prachtige Albatrossen in de lucht en allemaal zeehonden!! Het was een gave en snelle boot dus jullie hadden mijn vader's gezicht moeten zien, een grote grijns de hele tijd: " FANTASTISCH, GEWELDIG!!" Voor mij was het de 2e keer en weer heel gaaf!
We hebben ook WITTE KANGAROES gezien. Op Bruni Island is het de enige plek in Australie waar je witte Walibi's hebt, een albino-achtig soort. En ja hoor, tussen de bomen en zelfs vlak voor je! Erg mooi. En natuurlijk hebben we ook weer een mooie tocht gelopen waar je ook weer de meest mooie en verlaten bountystrandjes tegenkomt! En natuurlijk het water in.....we waren niet alleen......een grote pijlstaart rog!!!! Dat is die vis die die beroemde Asutralier in zijn hart gestoken heeft. Ook weer een paar zeer giftige/dodelijke slangen gezien. En dan te noemen dat de dag al begon dat er op mama haar jas een enorme grote harige spin zat...Ze zal al: " We zijn vandaag aan de dood ontsnapt met die slangen, pijlstaart rog en spin.." Welkom in Tasmanie.... We moesten allemaal heel hard lachen!
Ja het was echt heerlijk zo met elkaar in Bruni!!!!
De volgende dag hebben we een vriend van papa en mama ontmoet in Hobart. Hij verblijft in Allports het hostel waar ik werk. Zijn kinderen en kleinkinderen zijn geemigreerd naar Australie en hij is zelf hier ook voor een klein jaartje. Een paar maanden geleden zaten we nog met z'n vieren in Loenen op de bank en nu stonden we met elkaar in Allports, dat was echt grappig!! Ze zijn met z'n drietjes in de combi nu aan het touren langs de oostkust van Tasmanie. Over een paar dgaen komen ze weer terug en hebben we nog een paar dagen in Hobart en dan wordt het weer afscheid nemen. Daar denken we nu nog maar even niet aan!

Nou dit was weer een heel verhaal! Ik weet inmiddels dat jullie dit toch uitprinten en wanneer je tijd hebt met een kop koffie m'n verhaal gaan lezen, hi hi. Ik voel me niet meer schuldig....
Ik heb ook weer wat foto's bij gevoegd van de tijd met pap en mam!!

Tot mails en een hele dikke kus van Pap, mam, Steve en mij!!

  • 12 Maart 2007 - 07:00

    Jeroen En Petra:

    Hé Mariekie, wat een leuke verhalen weer allemaal en het is zo goed om te horen dat je daar helemaal je plek hebt gevonden en het erg naar je zin hebt. Leuk ook dat je via Radio 538 op de hoogte blijft van wat er in Nederland gebeurd.
    Kus, Jeroen en Petra

  • 12 Maart 2007 - 08:24

    Thuur En Diaan:

    Wat een geweldige verhalen toch weer. We zijn blij dat jullie het zo naar je zin hebben. Hier gaat ook alles zijn gangetje. Als er nieuws is, hoor je het! Wanneer gaan we weer msn-en??? kus van ons.

  • 12 Maart 2007 - 08:57

    Chantal En RJ:

    Hoi Marieke en Steve, wat hebben jullie toch een zwaar leven. Het ziet er allemaal weer fantastisch uit. We gaan in oktober een weekendje weg met de groep en ik zal voorstellen om dan jouw kant op te komen. Geintje!
    We houden contact Chan en RJ
    ps. Ik zal snel foto's van de bruiloft sturen we hebben ze deze week gekregen.

  • 12 Maart 2007 - 17:50

    Rosalie:

    Ongelooflijk...jullie blijven maar mooie dingen zien en beleven! Ik dacht dat een jaar reizen me wel even `tevreden` zou houden, maar nu ik dit moois allemaal zie...! Vorige week weer begonnen met werken, nieuwe groep, maar wel gezellig met Floor en Marielle! Wennen hoor, al die problemen :)
    Groetjes Rosalie

  • 12 Maart 2007 - 19:57

    Pauline:

    Hi Marieke en Steve, wat een verhalen weer joh...zucht..nog steeds jaloers. Wat geweldig en fijn dat je ouders het zo naar de zin hebben, joh. Ik denk dat ze n, door alles zo te beleven, pas echt beseffen waarom jij en Steve daar zo gelukkig zijn. Ik zit midden in een verhuizing dus vlgde mail langer...beloof ik!!
    lieve groet, P

  • 31 Augustus 2013 - 14:11

    Andree :

    Sorry to all the pain created and thank you for all the love so real and enduring !!!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Marieke en Steve
Actief sinds 30 Nov. -0001
Verslag gelezen: 316
Totaal aantal bezoekers 26220

Voorgaande reizen:

01 Januari 2006 - 25 Augustus 2006

Mijn eerste reis

Landen bezocht: